Jak założyć spółkę z o.o.? Rejestracja spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w trybie S24

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest niewątpliwie najczęściej wybieranym wśród przedsiębiorców typem spółki do prowadzenia działalności gospodarczej. Jest ona spółką handlową co oznacza, że jej działanie regulują przepisy kodeksu handlowego. Z uwagi na fakt, że jest podmiotem z ograniczoną odpowiedzialnością ma ona swoje wady i zalety.

Kiedy spółka z o.o. jest opłacalna?

To co zachęca do utworzenia spółki z o.o. to jej tzw. „ograniczona odpowiedzialność”. Wspólnicy tej spółki nie odpowiadają za zobowiązania spółki wobec wierzycieli, odpowiada za nie sama spółka, swoim majątkiem utworzonym z wkładów wspólników. Jeżeli zaś, chodzi o odpowiedzialność członków zarządu, to jest ona do wysokości posiadanych udziałów, kapitału zakładowego czy otrzymywanego z tytułu pełnienia funkcji wynagrodzenia. Jest to też odpowiedzialność subsydiarna. Oznacza to dochodzenie wierzytelności w sprawie majątku wspólnika spółki, ale tylko i wyłącznie w przypadku, gdy spłacenie świadczeń będzie niemożliwe z majątku spółki.

Stosunkowo niski kapitał zakładowy spółki z o.o. to także jej zaleta. Na chwilę obecną wynosi on co najmniej 5 000 zł. Jest określany w umowie spółki, jako jeden z jej obowiązkowych elementów.
W każdej chwili może, zostać podwyższony lub zmniejszony, byleby tylko nie spadł poniżej progu ustawowego.

Spółka z o.o. a ZUS

Kolejną zaletą tej spółki, jest to, że wspólnicy spółek sp. z o.o. (za wyjątkiem jednoosobowej spółki) zwolnieni są z obowiązku płacenia składek na ubezpieczenie społeczne (ZUS) i zdrowotne. Wspólnik z jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, z uwagi na fakt, iż świetle przepisów prawa traktowany jest jak przedsiębiorca prowadzący własną działalność gospodarczą podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu w ZUS.

Co trzeba przygotować przed założeniem spółki? Jakie warunki trzeba spełnić przed założeniem spółki i jakie dokumenty są wymagane?

Zgodnie z kodeksem spółek handlowych, spółkę z o.o. może założyć jedna lub więcej osób fizycznych, prawnych bądź jednostek organizacyjnych bez osobowości prawnej.  Przy zakładaniu spółki w sposób tradycyjny, przed złożeniem wniosku do KRS należy w całości pokryć kapitał zakładowy spółki. Wkłady mogą zostać wniesione w formie gotówki lub aportów (minimalna wartość to 50 zł). Kolejnym krokiem jest zawarcie umowy spółki. Umowa ta musi być w formie aktu notarialnego. Musi ona zawierać następujące informacje:

  • nazwę i siedzibę spółki,
  • przedmiot działalności spółki,
  • wysokość kapitału zakładowego,
  • określenie ilości udziałów przypadających na każdego wspólnika,
  • liczbę i wartość nominalną udziałów objętych przez poszczególnych wspólników,
  • czas jaki ma działać spółka.

Zawarcie umowy powołania spółki oznacza jej powstanie. W tym momencie może ona już prowadzić działalność, zatrudniać pracowników, nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Obowiązkowo musi mieć w tym czasie w nazwie dopisek „w organizacji”.

Rejestracja spółki w KRS

Z uwagi na fakt, iż spółka z o.o. jest spółką prawa handlowego, podlega ona rejestracji w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, właściwego ze względu na siedzibę spółki. Obecnie wniosek o rejestrację spółki w KRS, można złożyć wyłącznie przez Internet. Nie ma możliwości złożenia papierowego wniosku.

Istnieją jednak dwie metody złożenia wniosku o rejestrację w KRS:

  • przez system S24 – w przypadku spółek, których umowa została zawarta w tym systemie
  • przez Portal Rejestrów Sądowych – w przypadku spółek, których umowa została zawarta w formie tradycyjnej.

Założenie spółki przez Internet – ile trwa założenie spółki?

Procedura założenia spółki  z o.o. oraz czas z tym związany to także korzyść dla wspólników. Możliwość założenia spółki przez Internet, pozwala na ominięcie wizyty w różnych urzędach. Wszystko można zrobić w kilka minut w ramach systemu S24. Jest to idealne rozwiązanie dla nowych przedsiębiorców którzy nie mają potrzeby wprowadzania skomplikowanych zapisów do umowy spółki, a zarazem zależy im na wygodzie oraz czasie przeprowadzenia rejestracji. W odróżnieniu od fizycznego złożenia podpisu u notariusza, w tym wariancie niezbędny będzie profil zaufany lub podpis kwalifikowany.

Zalety tego rozwiązania są następujące:

  • wszystkie formalności można załatwić, bez wychodzenia z domu. System jest intuicyjny
    i przeprowadzi petenta krok po kroku przez proces zawierania umowy spółki i jej rejestracji
    w KRS,
  • w S24 są wszystkie standardowe dokumenty, które wypełnia się w elektronicznym formularzu,
  • nie ma konieczności zawarcia umowy spółki w szczególnej formie notarialnej co – poza czasem – pozwoli zaoszczędzić koszty taksy notarialnej,
  • opłata sądowa to koszt 250 zł.

Niewątpliwe elektroniczny sposób zakładania spółki ma też swoje ograniczenia:

  • założenie spółki przez internet daje mniejsze możliwości ukształtowania umowy spółki niż
    w formie tradycyjnej,
  • przy zakładaniu spółki elektronicznie nie ma  możliwości modyfikacji roku obrotowego – zawsze będzie równy kalendarzowemu,
  • w przypadku zakładania spółki, której obowiązkowym warunkiem powstania jest posiadanie kapitału zakładowego, kapitał będzie można pokryć wyłącznie wkładami pieniężnymi.

Rejestracja  spółki z o.o. w Krajowym Rejestrze Sądowym w sposób tradycyjny odbywa się tylko
i wyłącznie drogą elektroniczną. Wniosek o rejestrację sp. z o.o. składa się za pośrednictwem Portalu Rejestrów Sądowych. Dotyczy to tylko spółek, których umowy zostały zawarte przed notariuszem. Wydatki związane z założeniem spółki są zależne od wysokości kapitału zakładowego. Przy kapitale zakładowym w wysokości pięciu tysięcy złotych- opłata dla notariusza wyniesie niespełna 200 złotych. Do tego za wypis z aktu notarialnego dla każdego wspólnika trzeba doliczyć sześć złotych za stronę plus VAT. Notariusz pobierze też podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości pół procenta kapitału zakładowego. Kolejne koszty to wpis do KRS i ogłoszenie w Monitorze Sadowym i Gospodarczym – razem 600 złotych.

Księgowe aspekty związane z prowadzeniem spółki z o.o.

Po pierwsze spółki z o.o. podlegają obowiązkowi pełnej księgowości. Nie mogą więc stosować podatkowej księgi przychodów i rozchodów i są zobowiązane sporządzić sprawozdania finansowe – co zwiększa koszty obsługi księgowej. Co prawda spółki z o.o. podlegają tzw. podwójnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym, co oznacza, że najpierw podatek płaci spółka, a następnie podatek (CIT albo PIT) płacą wspólnicy od dywidnedy.  Ponadto istnieje możliwość  korzystania przez spółki z o.o.  z niskiego 9% podatku dochodowego.

Założenie spółki z o.o. – pomoc przy rejestracji.

W ramach usług świadczonych przez nasze biuro, jesteśmy w stanie zagwarantować wsparcie naszego eksperta w procesie rejestracji spółki. Skontaktuj się z nami już teraz za pośrednictwem formularza kontaktowego, telefonu lub adresu e-mail. Odpowiemy tak szybko, jak to możliwe.

Kadry i płace dla średnich i dużych firm – co zmieniło się w 2024 roku?

Rok 2023 był czasem zmian w Kodeksie Pracy. Na stałe pojawiła się praca zdalna oraz wprowadzono nowe urlopy. Rok 2024 to kolejne zmiany w obszarze prawa pracy, ubezpieczeń społecznych i podatków które będą miały wpływ na sytuację pracownika i pracodawcy.

Minimalne wynagrodzenie za pracę w 2024 r.

Kwota minimalnego wynagrodzenia w 2024 r. wzrośnie w dwóch etapach. To będzie drugi rok z rzędu, gdy minimalna płaca rośnie w trakcie roku dwa razy. Pierwszy raz stało się to w 2023 roku.

  • Od 1 stycznia 2024 minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie z 3 600,00 zł brutto do 4 242,00 zł brutto. Natomiast druga podwyżka nastąpi od 1 lipca 2024 r., płaca minimalna osiągnie kwotę 4 300, 00 zł brutto.
  • Od 1 stycznia 2024 wzrosną również stawki godzinowe dla osób pracujących na umowie zlecenia lub o dzieło – od 1 stycznia 2024 r. do 27,70 zł, a od 1 lipca 2024 r. do 28,10 zł.

Wpływ zmiany wysokości wynagrodzenia minimalnego na inne składniki wynagrodzenia

Minimalne wynagrodzenie ma wpływ na wiele innych składników płacowych rozliczanych na liście płac takich jak:

  • dodatek za pracę w nocy – pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każda godzinę pracy w nocy w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę. W praktyce wysokość tego dodatku będzie różna w poszczególnych miesiącach kalendarzowych, gdyż jest uzależniona od ilości godzin roboczych w danym miesiącu.
  • wynagrodzenie przestojowe –  jeżeli pracownik był gotów do wykonywania pracy, ale napotkał na przeszkody spowodowane działaniami pracodawcy (przeszkody te nie są związane z winą pracownika), to przysługuje mu wynagrodzenie ustalone na podstawie jego standardowego zaszeregowania. Uwzględnia się przy tym stawkę godzinową lub miesięczną, pomimo braku wykonywanej pracy w określonym czasie. Jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania to pracownikowi należy się 60% wynagrodzenia. W 2024 r. wynagrodzenie to nie może być niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2023 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2024 r. (Dz.U. z 2023 r. poz. 1893)
  • odprawa pieniężna z tytułu zwolnień grupowych – co do zasady, wysokość odprawy nie może przekroczyć 15-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę. Oznacza to, że od 1 stycznia 2024 roku maksymalna ustawowa wysokość odprawy będzie wynosiła 63 630 zł, a od 1 lipca 2024 roku – 64 500 zł
  • kwoty wolne od potraceń – nasze wynagrodzenia są chronione przed nadmiernymi potrąceniami z wypłaty. Przyczynia się do tego kwota wolna od potrąceń. Jej wysokość uzależniona jest od kwoty wynagrodzenia minimalnego obowiązującego w danym roku. Czyli w  2024 r. jest to kwota 4242 zł brutto, a od 1 lipca 4300 zł brutto.
  • zasiłek chorobowy i macierzyński – wzrost wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę wpłynie również na wysokość zasiłku chorobowego oraz macierzyńskiego. Zgodnie z ustawą zasiłkową (art. 45) minimalna podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia. W praktyce oznacza to, że podstawa zasiłku chorobowego powinna wynosić co najmniej 86,29% minimalnego wynagrodzenia za pracę, a więc w okresie od 1 stycznia 2024 roku do 30 czerwca 2024 roku postawa wymiaru powinna wynosić 3 660,43 zł, a od 1 lipca 2024 roku – 3 710,47 zł.

Nowy limit 30-krotności ZUS

W myśl zapisów nowego obwieszczenia w 2024 roku limit 30-krotności składek ZUS będzie obliczany na podstawie kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia ustalonego w wysokości 7824 zł. Oznacza to, że limit 30-krotności składek ZUS na 2024 rok wyniesie 234 720 zł. Wskazana w obwieszeniu kwota przeciętnego wynagrodzenia (7824 zł) przełoży się na wzrost składek ZUS, ponieważ 60 % tej kwoty stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne płaconych przez przedsiębiorców niekorzystających z żadnych preferencji.

Zmiany w zakresie ochrony pracowników przed wypowiedzeniem

Od stycznia 2024 roku zwolnienie pracownika będzie znacznie trudniejsze niż do tej pory. Pracownicy zatrudnieni na umowę o pracę będą objęci większą ochroną przed zwolnieniem.

  • jeśli pracownik, który otrzymał wypowiedzenie, zdecyduje się skierować sprawę do sądu pracy, może liczyć na zatrudnienie do aż do końca postępowania, jeśli sąd uzna wypowiedzenie za bezskuteczne. A taki proces może trwać nawet do 3 lat.
  • Większą ochronę przed zwolnieniem z pracy za wypowiedzeniem i w trybie natychmiastowym zyskują przede wszystkim: kobiety w ciąży; rodzice na urlopach macierzyńskich, rodzicielskich, ojcowskich, wychowawczych; pracownicy w okresie usprawiedliwionej nieobecności w pracy, w tym np. w trakcie zwolnienia lekarskiego (aż do momentu, gdy można już zwolnić pracownika w trybie bez wypowiedzenia); pracownicy w wieku przedemerytalnym; działacze związków zawodowych; członkowie rad pracowników; społeczni inspektorzy pracy.

Są to osoby, które mają największe szanse w sporach z pracodawcą na uzyskanie korzystnego wyroku, który polega na przywróceniu ich do pracy na dotychczasowym stanowisku. Z takimi pracownikami najczęściej występują bowiem nieprawidłowości i fakt rozwiązania z nimi umowy uznawany jest przez sądy za bezprawny.

Dofinansowanie do szkieł kontaktowych i zmiany w wyposażeniu stanowiska pracy

17 listopada 2023 r., 14 dni od dnia opublikowania w Dzienniku Ustaw, weszło w życie rozporządzenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z 18 października 2023 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (DzU z 2023 r., poz. 2367). Rozporządzenie wprowadziło dwie ważne zmiany:

  • Po zmianie przepisów pracodawca ma już nie tylko obowiązek refundować zakup okularów, ale również szkieł kontaktowych. Oczywiście refundacja przysługuje jedynie tym pracownikom, których wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę ich stosowania.
  • Jeśli pracownicy korzystają z laptopów, przynajmniej przez połowę dobowego wymiaru pracy, to ich stanowisko będzie musiało zostać wyposażone w monitor stacjonarny lub podstawkę, która zapewni ustawienie ekranu w taki sposób, by górna krawędź monitora znajdowała się na wysokości oczu pracownika. Monitor ten będzie własnością pracodawcy, a pracownik będzie miał także prawo do myszki i zewnętrznej klawiatury. Zmiany dotyczą również pracy zdalnej.

Emerytury pomostowe

W 2024 r. zaczną obowiązywać długo wyczekiwane zmiany co do zasad przyznawania i pobierania emerytur pomostowych. Zmienia się warunki nabycia prawa do ww. emerytury poprzez uchylenie kryterium wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub pracy w szczególnym charakterze.

Rozpocznij współpracę z biurem rachunkowym Link4business

Kadry i płace w Link4business Sp. z o.o. to profesjonalna obsługa kadrowa i płacowa dostosowana do potrzeb działalności. Powierzenie fachowcom z Link4business wszystkich czynności związanych z obsługą kadr i płac to doskonały sposób na uzyskanie lepszej kontroli nad sprawami pracowniczymi. Obsługa kadrowo-płacowa to także gwarancja terminowości wszystkich deklaracji, prawidłowości umów, rozliczeń, świadectw i zaświadczeń. Klienci decydujący się na taką formę obsługi przez nas maja pewność, że jest ona najwyższej jakości, a cała dokumentacja jest rzetelna i uporządkowana. Skontaktuj się z nami już teraz: KONTAKT.

Praca zdalna po pandemii: Jak skutecznie wprowadzić i regulować nowy model pracy?

Pandemia, pandemia i po pandemii. Choć za oknem aura sprzyja przeziębieniom i różnego rodzaju infekcjom to zgodnie z zarządzeniem Ministerstwa Zdrowia w dniu 1 lipca 2023 roku zniesiony został stan zagrożenia epidemiologicznego. Część „zdobyczy” pandemii z nami pozostaje, część zagadnień jednak po woli wraca do normy. Bardzo wyraźnie widać to w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, a przełom roku to dobry moment, żeby spojrzeć na te zagadnieniu w nowej odsłonie.

Czy pandemia dała nam coś dobrego? Nie wiele, ale jest jedna rzecz. Nauczyliśmy się pracować zdalnie. Praca zdalna często z dnia na dzień organizowana wszelkimi dostępnymi środkami i metodami w momencie ogłoszenia pandemii została unormowana przepisami i pozostanie z nami już na stałe. Nie każdy pracodawca może ją wprowadzić, ale tam gdzie się to tylko udaje praca zdalna lub hybrydowa (częściowo zdalna) jest mile widziana. Co zrobić, żeby wszystko odbyło się zgodnie z prawem. Po pierwsze pracodawca powinien wprowadzić zasady pracy zdalnej Zasady te zabezpieczają zarówno interes pracownika jak i pracodawcy. Należy uwzględnić możliwości pracy zdalnej, zasady jej wykonywania zgodnie z ergonomią oraz bezpieczeństwem i higieną pracy, określić zasady ochrony danych osobowych i tajemnicy przedsiębiorstwa, wskazać wymiar pracy zdalnej i hybrydowej oraz określić uprawnienia pracownika w postaci wypłaty ryczałtu za pracę zdalną.

Zatrzymajmy się chwile nad ryczałtem. Jak go ustalić. Weźmy pod uwagę, że funkcją ryczałtu za pracę zdalną jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika ze względu na wykonywanie pracy w domu. Jest więc zwolniony z podatku dochodowego i składek ZUS. Trzeba więc tak ustalić wartość ryczałtu by był on adekwatny do poniesionych kosztów: ani zbyt niski by nie narazić się PIP, ani zbyt wysoki by nie narazić się US i ZUS. Do wyliczenia ryczałtu za pracę zdalną dla pracowników biurowych bierze się najczęściej pod uwagę koszty energii elektrycznej i Internetu. Oczywiście jeśli wykonywana praca wymaga innych mediów to oczywiście ich koszt także należy wziąć pod uwagę do wyliczenia ryczałtu.

Ryczałt za pracę zdalną może być określony godzinowo (za każdą godzinę pracy zdalnej) lub miesięcznie (za fakt pracy zdalnej/hybrydowej w miesiącu). Dla pracy zdalnej może oczywiście być ustalona inna kwota niż dla hybrydowej, mało tego może tez być określona różna wartość dla różnych stanowisk. Należy także pamiętać, że jeśli Pracodawca ustalił miesięczną wartość ryczałtu każdorazowo należy ją pomniejszać proporcjonalnie o liczbę dni absencji pracownika (urlop, choroba), a także o dni delegacji służbowej.

Jeżeli pracodawca wyraża zgodę, aby pracownik wykonywał pracę zdalną lub hybrydową pracownik musi złożyć oświadczenie. Powinno ono zawierać: oświadczenie, że pracownik posiada warunki lokalowe do realizacji pracy zdalnej. Ponadto zobowiązuje się do wykonywania pracy zgodnie z zasadami pracy zdalnej obowiązującym u pracodawcy, zasadami ergonomii i bezpieczeństwa i higieny pracy oraz z poszanowaniem zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa i ochrony danych osobowych.

Skoro mówimy o pracy zdalnej należy wziąć po uwagę, że bardzo często odbywa się ona na stanowiskach, gdzie używany jest komputer. Warto zauważyć, że od 2024 roku (nowelizacja rozporządzenia MRiPSz dnia 18października 2023) uległy modyfikacji przepisy dotyczące wyposażenia stanowisk komputerowych. Pracodawca, który wyposaży pracownika w przenośny sprzęt komputerowy taki jak laptop lub tablet zobowiązany jest zapewnić także dodatkowy monitor (lub podstawkę umożliwiającą takie ustawienie urządzenia mobilnego by górna krawędź matrycy znajdowała się na wysokości wzroku), klawiaturę i mysz. Na żądanie pracownika pracodawca musi dostarczyć również podnóżek i uchwyt na dokumenty. Obowiązek takiego wyposażania dotyczy stanowisk na których pracownicy wykonują pracę powyżej połowy dziennej normy czasu pracy. Zasady obowiązują dla każdego nowo tworzonego stanowiska, a stanowiska już istniejące muszą być dostosowane do wymogów w ciągu 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia, a więc do 17.05.2024r.

Powstaje zatem pytanie czy jeśli pracownik będzie pracował hybrydowo pracodawca powinien mu wyposażyć jedno, stacjonarne stanowisko pracy, czy też dwa: stacjonarne i zdalne. I tu w przepisach niestety nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Stanowisko stacjonarne musi być wyposażone na pewno. Zgodne z Art. 6731 §1 kodeksu pracy obowiązek pracodawcy organizowania stanowiska pracy nie dotyczy pracy zdalnej. Za prawidłowe zorganizowanie stanowiska pracy zdalnej odpowiada pracownik i składa na tę okoliczność stosowne oświadczenie, o którym pisaliśmy wyżej. W pewnej sprzeczności do tej tezy stoi zapis Art. 215 kodeksu pracy. W obowiązujących przepisach nie znajdujemy jakiegokolwiek wyłączenia tego przepisu dla pracy zdalnej.

Z uwagi na wprowadzenie pracy zdalnej oraz modyfikacji wymogów stawianych niektórym stanowiskom należy opracować nową ocenę ryzyka zawodowego dla pracowników administracyjno-biurowych wykonujących pracę zdalną i zapoznać

Kolejna zmiana o jakiej warto wiedzieć to rozszerzenie wymogu refundacji okularów korekcyjnych. Przypomnijmy Par. 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe stanowi, że pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Dotychczas jeśli lekarz medycyny pracy wskazał w zaświadczeniu o dopuszczeniu do pracy pracownika na stanowisku wyposażonym w monitor ekranowy konieczność pracy w okularach korekcyjnych pracodawca miał obowiązek refundować okulary na zasadach określonych u danego pracodawcy. Na mocy Rozporządzenia z MRiPS z dnia 18 października 2023r. obowiązek refundacji rozszerzono o szkła kontaktowe.

Ze złych rzeczy pandemia przyniosła przede wszystkim wiele utrudnień w funkcjonowaniu przedsiębiorstw i pracowników. Potrzeba izolacji spowodowała utrudnienia w dostępie do szkoleń BHP czy medycyny pracy. W związku z tym wprowadzone zostały przepisy, które zliberalizowały wymagania dotyczące tej sfery między innymi wydłużając ważność badań okresowych, rozszerzając wachlarz lekarzy, mogących dokonywać dopuszczenia pracownika do pracy czy dopuszczając inne niż stacjonarne metody prowadzenia szkolenia wstępnego ogólnego BHP. Jednak te wszystkie przepisy obowiązywały tylko i wyłącznie na czas pandemii, a po jej zakończeniu w ciągu pół roku wszystko powinno wrócić do normy.

A więc w 2024 roku badania medycyny pracy muszą się już odbywać normalnie. Badania wstępne, przed dopuszczeniem do wykonywania pracy na stanowisku, badania okresowe, kiedy ubiegnie termin ważności badań wstępnych oraz badania kontrolne, jeśli pracownik przebywał na zwolnieniu lekarskim dłużej niż 30 dni. Do wystawiania zaświadczeń dopuszczających pracownika do pracy z powrotem uprawnieni są tylko lekarze specjaliści medycyny pracy. Swoją moc zachował przepis, który mówi, że jeśli pracownik zmienia stanowisko lub nawet zmienia pracodawcę, ale specyfika nowego stanowiska pracy jest analogiczna pod względem zagrożeń jak poprzedniego dopuszczenie do pracy zachowuje ważność do upływu terminu na jakie zostało wystawione. Warunkiem jest by przerwa w pracy związana ze zmianą stanowiska trwała poniżej 30 dni. Technicznie, aby nowy pracodawca mógł takie dopuszczenie zakwalifikować powinien otrzymać od pracownika nie tylko samo zaświadczenie, ale także kopię skierowania wystawionego na poprzednim stanowisku. Bo właśnie w tym dokumencie są uwidocznione wszelkie czynniki szkodliwe i uciążliwe jakie występowały.

Także szkolenia BHP nie mogą już być przeprowadzane wg. taryfy ulgowej. Szkolenie wstępne: ogólne i stanowiskowe musi być zorganizowane w formie stacjonarnej. Jego odbycie jest bezwzględnym warunkiem do dopuszczenia do pracy na stanowisku. Jeśli chodzi o szkolenie okresowe, musi się odbyć w ciągu 12 miesięcy od dnia zatrudnienia. Kolejne w zależności od rodzaju stanowiska i tak:

– raz w roku – na stanowiskach, gdzie wykonywane są prace szczególnie niebezpieczne,

– raz na 3 lata – na stanowiskach robotniczych innych niż opisane powyżej,

– raz na 5 lat – na stanowiskach kierowniczych,

– raz na 6 lat – na stanowiskach administracyjno-biurowych.

Jeżeli zakład pracy znajduje się w trzeciej lub niższej kategorii ryzyka w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych nie ma obowiązku organizowania szkoleń okresowych dla pracowników administracyjno-biurowych.

Szkolenia okresowe dla kadry kierowniczej i pracowników administracyjno-biurowych o ile jest konieczność ich organizowania mogą być realizowane w formie innej niż stacjonarna.

Szkolenia BHP dla pracowników – dlaczego są niezbędne i jak je zorganizować?

Zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Przedsiębiorca nie może dopuścić do pracy pracownika, który nie posiada odpowiedniej znajomości przepisów z zakresu BHP. Szkolenia z bezpieczeństwa i higieny pracy są więc obowiązkowe dla każdego pracownika. Zatem pojawiają się pytania: Jakie są obowiązki pracodawcy w zakresie BHP? Czym są szkolenia wstępne i okresowe, jak często należy je przeprowadzać i w jakim zakresie przepisy BHP dotyczą zleceniobiorców? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w poniższym artykule.

Jakie są obowiązki pracodawcy w zakresie BHP?

W kontekście bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP), ważnym aspektem jest klarowne zrozumienie obowiązków w tym zakresie. Zgodnie z działem X Kodeksu Pracy Pracodawca, czyli podmiot, który zatrudnia choćby tylko jednego pracownika odgrywa kluczową rolę w tworzeniu bezpiecznych warunków pracy dla swoich pracowników.A co jeżeli firma jest tylko zleceniodawcą i wszystkie współpracujące z nią osoby pracują na podstawie umów cywilno-prawnych lub innych umów o współpracy? Art. 304 kodeksu pracy w §1 mówi wprost, że „Pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy o których mowa w art. 207 §2 osobom fizycznym, wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę…” Oznacza to, że w szczególności w stosunku do pracowników, zleceniobiorców, a także osób współpracujących działających w ramach samozatrudnienia pracodawca (tu rozumiany jako podmiot organizujący pracę):

  • Ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie. Jest to odpowiedzialność, której z mocy prawa nie może się pozbyć. Może natomiast, a niekiedy jest zobligowany zatrudnić osoby lub podmioty będące dla niego wsparciem w tym zakresie.
  • Jest zobowiązany chronić życie i zdrowie osób znajdujących się w zakładzie pracy zapewniając bezpieczne i higieniczne warunki pracy i przebywania.
  • Organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy.
  • Zapewnić przestrzeganie w zakładzie zasad i przepisów BHP oraz wydawać w tym zakresie wiążące decyzje i polecenia dla załogi.
  • Reagować na potrzeby związane z bezpieczeństwem pracy, wprowadzać i dostosowywać środki podejmowane w celu podnoszenia tego bezpieczeństwa.
  • Określić, stosować i rozwijać spójną politykę bezpieczeństwa i higieny pracy dostosowaną do realizowanych procesów technologicznych, mającą na celu podnoszenie bezpieczeństwa, minimalizację ryzyka wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
  • Uwzględniać ochronę zdrowia wszystkich osób biorących udział w procesie pracy w tym w szczególności młodocianych, kobiet w tym kobiet w ciąży i kobiet karmiących oraz niepełnosprawnych.
  • Niezwłocznie wprowadzać w życie wszelkie nakazy, wystąpienia, decyzje i wystąpienia wszelkich organów sprawujących nadzór nad bezpieczeństwem i higieną pracy w tym Państwowej Inspekcji Pracy oraz Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Wszelkie działania wynikające z tych obowiązków pracodawca musi realizować na swój koszt. Sam pracodawca, a także jego personel kierowniczy jest zobowiązany znać przepisy o ochronie pracy zarówno ogólne, jak i wynikające z polityki BHP przedsiębiorstwa, a także realizowane procesy technologiczne pod kątem występujących zagrożeń i sposobów ich zwalczania. Pracodawca ma także obowiązek dokonać oceny ryzyka zawodowego na każdym stanowisku i poinformować o takim ryzyku osobę, która na tym stanowisku będzie pracowała przed dopuszczeniem jej do pracy

Ocena ryzyka zawodowego – na czym polega?

Jedną z podstawowych czynności, które pracodawca powinien zrealizować w ramach zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków zatrudnienia, jest dokonanie oceny ryzyka zawodowego. Taka ocena dokonywana jest dla każdego stanowiska pracy indywidualnie, przed oddaniem stanowiska do eksploatacji. Takiej oceny może dokonać uprawniony inspektor BHP z Link4business. Ocenę ryzyka zawodowego dokonuje się biorąc pod uwagę:

  • wyposażenie stanowiska i miejsca pracy,
  • stosowane substancje i preparaty chemiczne,
  • stosowane substancje biologiczne, rakotwórcze i mutagenne,
  • inne zagrożenia takie jak np. hałas, zapylenie, wibracje,
  • sposób organizacji i wykonywania pracy,
  • inne czynniki środowiska pracy.

Prawidłowo przygotowana ocena ryzyka zawodowego na stanowisku powinna zawierać następujące elementy:

  • opis ocenianego stanowiska pracy, z uwzględnieniem:
    • stosowanych maszyn, narzędzi i materiałów,
    • wykonywanych zadań wraz z opisem realizowanego procesu technologicznego,
    • niebezpiecznych, szkodliwych i uciążliwych czynników środowiska pracy występujących na stanowisku,
  • środków ochrony zbiorowej i indywidualnej, które muszą być stosowane na stanowisku,
  • wyniki przeprowadzonej oceny ryzyka zawodowego dla każdego z czynników środowiska pracy oraz niezbędne środki profilaktyczne zmniejszające ryzyko,
  • datę przeprowadzonej oceny oraz dane osób dokonujących oceny.

Oceny ryzyka zawodowego dokonuje się na wszystkich stanowiskach pracy zarówno biurowych jak i robotniczych. Dokument zawierający ocenę ryzyka zawodowego powinien znajdować się w dokumentacji BHP pracodawcy. Jak często należy dokonywać oceny ryzyka zawodowego? Nie ma konkretnych terminów. Ponowną ocenę dokonuje się w miarę potrzeb, a w szczególności:

  • W sytuacji, kiedy zmianie uległo wyposażenie stanowiska lub proces technologiczny na nim wykonywany,
  • Kiedy na stanowisku pracy wystąpił wypadek spowodowany czynnikiem, który nie został uwzględniony jako zagrożenie w ocenie ryzyka zawodowego.

O ryzyku zawodowym na stanowisku pracy należy powiadomić wszystkie osoby wykonujące na nim pracę. Zapoznanie się z takim ryzykiem pracownik potwierdza poprzez podpisanie stosownego świadczenia. Jeśli jest to pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę jego oświadczenie przechowywane jest w części B akt osobowych.

Środki ochrony indywidualnej i odzież robocza

Bezpieczeństwo na stanowiskach pracy należy w miarę możliwości zapewnić poprzez wdrożenie środków ochrony zbiorowej. Takimi środkami jest np. zapewnienie właściwego oświetlenia na stanowisku pracy oraz w całej strefie pracy np. w hali maszyn. Ale bardzo często samymi takimi środkami nie uda się zapewnić właściwego bezpieczeństwa. Stąd konieczność stosowania środków ochrony indywidualnej oraz odzieży roboczej.

W ramach dokumentacji BHP dla każdego stanowiska, na którym jest to wymagane opracowuje się normy przydziału odzieży roboczej oraz środków ochrony indywidualnej. Normy opracowuje zespół powołany przez pracodawcę. Opracowanie norm przydziału odzieży roboczej i środków ochrony indywidualnej wchodzi w zakres przygotowania dokumentacji BHP realizowanego przez Link4business. W normach w zależności od stanowiska wskazuje się wymaganą odzież roboczą i obuwie robocze (np. specjalne buty ze sztywnymi noskami), bluzy robocze, spodnie itp., ale także środki ochrony indywidualnej takie jak kask, uprząż do pracy na wysokości, czy rękawice, okulary. W normach wskazuje się także ilość wydanych pozycji i przewidziany czas ich eksploatacji. Pracownik potwierdza przyjęcie odzieży roboczej i środków ochrony indywidualnej własnoręcznym podpisem w karcie przydziału.

Koszty utrzymania w czystości odzieży roboczej obciążają pracodawcę. Powinność tę co do zasady pracodawca może zrealizować poprzez faktyczne pranie odzieży na swój koszt lub wypłatę pracownikowi ekwiwalentu za pranie odzieży wyliczonego na podstawie jego realnych kosztów. Jeżeli praca nie jest szczególnie brudząca pracodawca może zezwolić na używanie własnej odzieży wypłacając ekwiwalent za jej używanie i pranie.

Jak wygląda przydział odzieży roboczej i środków ochrony indywidualnej dla zleceniobiorców i osób wykonujących swoje zadania na innych podstawach? Bezwzględnie pracodawca nie ma prawa dopuścić do pracy na stanowisku osoby niewyposażonej zgodnie z normami przydziału odzieży roboczej i środków ochrony indywidualnej. To nie podlega żadnym wątpliwościom. Można się jedynie zastanawiać, kto powinien pokryć koszty odzieży i środków. Dla pracowników oczywiście pracodawca. Dla pozostałych? Zdaniem inspektorów BHP Link4business również. Dlaczego, przede wszystkim dlatego, że w takiej sytuacji będzie miał pełną kontrolę nad tym, że zakupiony towar jest zgodny z PN. Będzie miał pełne prawo wymagać od wszystkich stosowania tych środków. Będzie także postrzegany jako pracodawca faktycznie dbający o bezpieczeństwo. Nie tylko przez pracowników, ale także przez organa kontroli.

Badania medycyny pracy

Każdy pracodawca ma obowiązek zadbać o to by pracownicy wykonujący swoją pracę na każdym stanowisku pracy posiadali aktualne badania medycyny pracy. Chodzi o to by lekarz specjalista medycyny pracy (i tu warto podkreślić, że po zakończeniu pandemii nie może to być lekarz rodzinny, czy inny specjalista) dopuścił pracownika do pracy na stanowisku, czyli stwierdził, że:

  • praca na danym stanowisku nie będzie zagrożeniem dla zdrowia pracownika
  • pracownik pracując na danym stanowisku nie będzie zagrożeniem dla innych

Badania wstępne

Przed dopuszczeniem pracownika do pracy należy go skierować na badania wstępne. W tym celu należy wręczyć mu skierowanie, którego wzór znajduje się w Obwieszczeniu Ministra Zdrowia z dnia 30 marca 2023 (Dz.U. 2023 poz. 607). W skierowaniu pracodawca zawiera opis stanowiska pracy oraz czynniki zagrożenia, które na nim występują. Dopuszczenia pracownika do pracy na konkretnym stanowisku dokonuje lekarz medycyny pracy wystawiając stosowne orzeczenie. Lekarz medycyny pracy może wysłać pracownika na dodatkowe konsultacje lub badania. Koszt wszelkich badań pokrywa pracodawca. Okres ważności badań wstępnych nie jest określony przepisami. Zależy od stanu zdrowia pracownika. Znów powstaje pytanie, czy na badania medycyny pracy kierować tylko pracowników czy także osoby wykonujące prace na innej podstawie? Zdaniem ekspertów BHP Link4business dla własnego bezpieczeństwa (z punktu widzenia odpowiedzialności) pracodawca powinien objąć badaniami medycyny pracy wszystkie osoby pracujące na stanowiskach robotniczych(w przypadku umów innych niż umowa o pracę koszty pokrywają pracownicy lub pracodawca). Odstąpić od badań dla osób pracujących na innej podstawie niż umowa o pracę można ewentualnie w przypadku prac biurowych i innych prac lekkich.

Czy badania wstępne wykonuje się tylko raz? Niekoniecznie. Badania wstępne powinno się wykonać każdorazowo, gdy przenosimy pracownika na stanowisko pracy o innym charakterze oraz zagrożeniach lub kiedy zagrożenia na stanowisku, na którym pracuje uległy zmianie. Kiedy można odstąpić od badań wstępnych medycyny pracy? W sytuacji kiedy przyjmujemy do pracy pracownika, który:

  • posiada aktualne badania medycyny pracy,
  • dopuszczenie do pracy nastąpiło na stanowisku o analogicznej charakterystyce i narażeniach (aby to sprawdzić pracownik powinien przedłożyć kopię skierowania jakie było podstawą wykonania aktualnych badań),
  • przerwa w pracy nie przekroczyła 30 dni,
  • w przypadku przedłużenia umowy w ramach tego samego stanowiska.

Badania okresowe

Na badania okresowe kieruje pracodawca wtedy, kiedy okres dopuszczenia do pracy na podstawie badań wstępnych lub poprzednich badań okresowych dobiega końca. Na ile wcześniej trzeba pracownika skierować? Na tyle by zdążył te badania wykonać. Pamiętajmy, że jeśli pracownik nie zdąży wykonać badań okresowych w terminie nie możemy go dopuścić do pracy.

Badania kontrolne

Na badania kontrolne należy skierować pracownika po długotrwałej niezdolności do pracy. Czyli po zwolnieniu lekarskim, ale związanym z chorobą pracownika, a nie jego członka rodziny. Okres graniczny takiej niezdolności do pracy to 30 dni. Jeśli pracownik był chory powyżej 30 dni i ma wrócić do pracy musi uzyskać od lekarza zaświadczenie o zakończeniu leczenia. Następnie wykonuje badania kontrolne i po ich pozytywnym wyniku może przystąpić do pracy. Pracodawcy nie wolno dopuścić do pracy pracownika po długiej, ponad 30-dniowej chorobie bez wykonania badań kontrolnych.

Szkolenie wstępne i okresowe – czym się różnią i kiedy je przeprowadzić?

Przed dopuszczeniem do pracy każdy pracownik powinien przejść szkolenie z bezpieczeństwa i higieny pracy. Kodeks pracy wyraźnie odnosi się do pracowników czyli do osób zatrudnionych na umowę o pracę, ale zdaniem ekspertów BHP Link4business szkolenie takie muszą przejść wszyscy bez względu na formę zatrudnienia. Tak jak mówiliśmy wcześniej zgodnie z Art. 304 §1 kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy wszystkim osobom bez względu na formę zatrudnienia. A jak można to osiągnąć nie szkoląc, czyli nie informując o zasadach bezpieczeństwa i sposobach bezpiecznej realizacji zadań na stanowisku? Szkolenia BHP dzielimy na:

  • szkolenia wstępne
  • szkolenia okresowe

Szkolenie wstępne

Szkolenie wstępne należy przeprowadzić w czasie pracy, a więc po podpisaniu umowy, ale przed dopuszczeniem pracownika do wykonywania zadań na stanowisku. Musi ono być przeprowadzone zawsze w sposób stacjonarny. Szkolenie wstępne dzieli się na dwa etapy:

  • wstępne ogólne
  • wstępne stanowiskowe

Szkolenie wstępne ogólne prowadzi uprawniony inspektor BHP. Zakres szkolenia jest szczegółowo opisany w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. Nr 180 poz. 1860. To przede wszystkim tematy ogólne związane z prawami i obowiązkami pracowników, obowiązującymi przepisami prawnymi, zasadami udzielania pierwszej pomocy czy zasadami postępowania przeciwpożarowego. Szkolenie wstępne ogólne powinno odnosić się do stanowisk, na jakich będą pracować jego uczestnicy, ale zakres poruszanych zagadnień jest jednakowy bez względu na to dla kogo szkolenie jest organizowane.

Szkolenie wstępne stanowiskowe, jak sama nazwa wskazuje dotyczy stanowiska pracy. Szkolenie to musi się odbyć przed dopuszczeniem pracownika do pracy na danym stanowisku. A więc takie szkolenie należy przeprowadzić nie tylko pierwszego dnia pracy ale także:

  • przy zmianie stanowiska pracy,
  • przy zmianie ryzyka zawodowego na stanowisku,
  • przy zmianie procesu technologicznego mającej wpływ na bezpieczeństwo pracy.

Szkolenie wstępne stanowiskowe prowadzi bezpośredni przełożony, czyli osoba posiadająca uprawnienia kadry kierowniczej do prowadzenia szkoleń BHP oraz znająca specyfikę pracy na stanowisku. W ramach szkolenia pracownik powinien poznać sposoby bezpiecznej pracy na stanowisku, ryzyko zawodowe, wymagania co do stosowania odzieży ochronnej i środków ochrony indywidualnej.

Dokumentem potwierdzającym odbycie szkolenia wstępnego ogólnego i stanowiskowego jest Karta Szkolenia Wstępnego w Dziedzinie Bezpieczeństwa i Higieny Pracy stanowiąca załącznik nr 1 do Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 maja 2019 r. (DZ.U poz. 1099). Wypełnioną kartę pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę przechowuje się w części B akt osobowych.

Szkolenie okresowe

Szkolenie okresowe ma na celu przypomnienie osobom wykonującym pracę na stanowiskach o przepisach i zasadach BHP oraz zapoznanie ich z najnowszymi zmianami w prawie lub osiągnięciami techniki w tym zakresie. Pierwsze szkolenie okresowe musi się odbyć w ciągu 12 miesięcy, a dla kadry kierowniczej w ciągu 6 miesięcy od podjęcia pracy. Kolejne w zależności od typu stanowisk pracy:

  • raz w roku – na stanowiskach, gdzie wykonywane są prace szczególnieniebezpieczne,
  • raz na 3 lata – na stanowiskach robotniczych innych niż opisane powyżej,
  • raz na 5 lat – na stanowiskach kierowniczych,
  • raz na 6 lat – na stanowiskach administracyjno-biurowych*).

*) Jeżeli zakład pracy znajduje się w trzeciej lub niższej kategorii ryzyka w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych nie ma obowiązku organizowania szkoleń okresowych dla pracowników administracyjno-biurowych (zależy to od pracodawcy).

Szkolenia okresowe dla kadry kierowniczej i pracowników administracyjno-biurowych, o ile jest konieczność ich organizowania mogą być realizowane w formie innej niż stacjonarna.

Dokumentem potwierdzającym odbycie szkolenia wstępnego ogólnego i stanowiskowego jest Zaświadczenie o Ukończeniu Szkolenia w Dziedzinie Bezpieczeństwa i Higieny Pracy stanowiąca załącznik nr 2 do Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 maja 2019 r. (DZ.U poz. 1099). Wypełnioną kartę pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę przechowuje się w części B akt osobowych.

Szkolenia BHP dla pracowników tymczasowych

Od 2004 roku w polskiej przestrzeni prawnej funkcjonuje taka forma zatrudnienia, jak umowa o pracę tymczasową. W ten zatrudniać mogą tylko certyfikowane Agencje Pracy Tymczasowej dla swoich klientów zwanych pracodawcami – użytkownikami. Powstaje zatem trójstronny stosunek pracy pomiędzy pracownikiem, agencją i pracodawcą użytkownikiem. Agencja jest faktycznym pracodawcą zatrudniającym, prowadzącym akta osobowe i wypłacającym wynagrodzenie. A pracodawca użytkownik to podmiot na rzecz którego pracownik faktycznie wykonuje pracę. A więc za sprawy związane z organizacją pracy, a także za sprawy związane z bezpieczeństwem i higiena pracy odpowiada pracodawca użytkownik.

Do obowiązków agencji należy jedynie skierowanie pracownika na badania medycyny pracy. Obowiązki pracodawcy użytkownika względem pracownika tymczasowego, z którego korzysta są znacznie szersze. Polegają na:

  • Przekazaniu agencji pracy tymczasowej informacji co do specyfiki i zagrożeń na stanowisku pracy celem wystawienia skierowania na badania wstępne,
  • Prowadzeniu polityki BHP w firmie,
  • Przeprowadzeniu szkolenia wstępnego ogólnego i stanowiskowego,
  • Zapoznaniu pracownika tymczasowego z ryzykiem zawodowym,
  • Zapewnieniu odzieży roboczej i środków ochrony indywidualnej,
  • Prowadzeniu szkoleń okresowych wg zasad obowiązujących pracowników własnych.

Dokumentacja szkoleń BHP wygląda analogicznie jak w przypadku innych osób.

Szkolenia BHP Warszawa – skorzystaj z pomocy Link4business

W biurze rachunkowym Link4business przykładamy najwyższą wagę do zapewnienia kompleksowej obsługi w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP). Zatrudniamy ekspertów BHP z wieloletnim stażem, ogromnym doświadczeniem i szerokimi uprawnieniami. Nasza firma specjalizuje się w świadczeniu usług, obejmujących:

  • przygotowywanie dokumentacji BHP,
  • przeprowadzanie i aktualizację oceny ryzyka zawodowego,
  • opracowywanie zasad przydziału odzieży roboczej i środków ochrony indywidualnej.

Ponadto, oferujemy profesjonalne szkolenia wstępne i okresowe dla pracowników oraz osób kierujących pracownikami, dostosowane do specyfiki branży. Nasza firma aktywnie uczestniczy także w komisjach powypadkowych, działając na rzecz ciągłego doskonalenia standardów bezpieczeństwa w miejscu pracy. Dzięki naszym kompleksowym usługom BHP, zapewniamy naszym klientom spokój i pewność, że ich przedsiębiorstwo spełnia najwyższe normy bezpieczeństwa.

Szukasz firmy, która przeprowadzi szkolenie BHP w Warszawie? Skontaktuj się z nami, a udzielimy Ci wszelkich informacji oraz przeprowadzimy szkolenie BHP.